நன்றின்னா ஹாச்சிகோ!!!

டோக்கியோ யுனிவர்சிட்டி புரெஃபசரின் செல்ல நாய் தான் ஹாச்சிகோ.1924-ல் யுனொ என்ற அந்த புரெஃபசர் ஹாச்சிகோவினை எடுத்து வளர்க்க தொடங்கினார். காலையில் அந்த புரஃபெஸரை தினம் வீட்டு வாசல் வரை சென்று வழி அனுப்பும் ஹாச்சிகோ மாலை வேளைகளில் ரயில்வே ஸ்டேஷன் வாசலுக்கு சென்று வீட்டிற்கு அவரை அழைத்து வருவதை வழக்கமாக கொண்டு இருந்தது. மே மாதம் 1925-ல் மூளையில் ரத்தக்கசிவால் திடீரென்று வேலை பார்க்கும் இடத்திலேயே புரெஃபசர் இறந்து விட்டார்.ஆனால், ஹாச்சிகோ அவருக்காக தினம் காத்து இருக்கும் ரயில்வே ஸ்டேஷனில் மாலையில் காத்து இருக்கிறது. ஒரு நாள் அல்ல இரண்டு நாள் அல்ல 9 வருடங்கள் தினம் மாலையில் காத்து இருந்ததாம்.

அந்த புரஃபெஸருடன் ஹாச்சியினை பார்த்த மற்றவர்கள் போகும் போது அதற்கு சாப்பாடு வாங்கி போட்டு சென்று உள்ளனர். புரெஃபசரின் வீட்டினை அவர்கள் வீட்டில் உள்ளவர்கள் காலி செய்து போய் விடுகிறார்கள். ஆனாலும் அந்த வீட்டிற்கு அடிக்கடி சென்று பார்த்து வந்துள்ளது.

புரஃபெசரின் மாணவர்களில் ஒருவர் ஹாச்சியினை பற்றி பத்திரிக்கையில் 1932-ல் எழுதியது மக்களிடையே ஹாச்சி பெரிய அளவில் புகழ்பெற ஆரம்பித்தது.

1935 மார்ச் 8-ல் அந்த ஊரின் தெரு ஒன்றில் ஹாச்சி இறந்து கிடந்தது. அதன் இருதயம் இன்ஃப்க்‌ஷன் ஆகி இருந்ததாம். ஹாச்சிகோவை பதப்படுத்தி டோக்கியோ அறிவியல் மியூசியத்தில் வைத்து உள்ளார்கள்.அதன்பின் ஷிபுயா ரயில்வே ஸ்டேஷனில் ஹாச்சிகோவிற்கு ஒரு வெண்கல சிலை வைத்து உள்ளார்கள். அந்த சிலை உள்ள வழிக்கு ஹாச்சிக்கோ குச்சி(எக்ஸிட்) என்றே பெயர். மொத்தம் 5 வழிகள் அந்த ஸ்டேஷனுக்கு உண்டு. ஒவ்வொரு வருடமும் மார்ச் 8 ஆம் தேதி டோக்கியோவின் நாய் பிரியர்கள் அங்கு கூடி ஹாச்சிக்கு மரியாதை செலுத்துகிறார்கள்.


1987-ல் ஜப்பானில் இதை மையமாக வைத்து எடுக்கப்பட்ட ஹாச்சிகோ என்ற படம் பெரும் வெற்றி பெற்றது. 2009-ல் ரிச்சர்ட் கிர் நடித்த ஹாச்சி தி டாக்’ஸ் ஸ்டோரி என்ற படமும் வெற்றி பெற்றது.

இந்த ஆங்கில படத்தினை பார்த்து விட்டு தான் ஹாச்சி பற்றி இணையத்தில் படித்தேன். மிக அருமையான படம். ரிச்சர்ட் திரும்பி வர மாட்டரா என்று நமக்குள் ஒரு ஏக்கம் வருகிறது. ஹாச்சி தன் எஜமானுக்கு காத்து இருக்கும் போது நம்மை அறியாமல் கண்களில் கண்ணீர் வருகிறது. அந்த எஜமான் இறந்து விட்டார் என்று யார் ஹாச்சிக்கு புரிய வைப்பது. அருமையான படம். நிஜமாக நடந்த கதை என்னும் போது மிக நெகிழ்ச்சியாக இருந்தது.